Charyzmat nadprzyrodzona moc Boga

Każdy ma własny charyzmat

Święty Paweł apostoł na początku rozdziału o charyzmatach w drugim liście do Koryntian Nowego Testamentu napisał, że każdy człowiek otrzymał charyzmat, czyli darmowy dar od Boga. To od człowieka zależy jak go wykorzysta. Charyzmatycy to ludzie, którzy potrafią wykorzystywać moc od Boga dla dobra Kościoła i dokonują cudów w Jego imię.

Charyzmaty to nadprzyrodzone dary Boga. Największym Jego darem jest miłość, także rozumiana jako zbawienie przyniesione przez Jezusa dla wszystkich.  Dar ten jest przeznaczony do służby we wspólnocie, kościele. „Charyzmaty są łaskami Ducha Świętego, bezpośrednio lub pośrednio służącymi Kościołowi; zostają udzielone w celu budowania Kościoła, dla dobra ludzi oraz ze względu na potrzeby świata” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Paweł apostoł nazywa charyzmatem również małżeństwo lub dziewictwo. W Liście do Rzymian mowa jest o darze bycia diakonem, nauczycielem, przełożonym. O darze prorokowania, ale i upominania, rozdawania, pełnienia uczynków miłosierdzia.

Charyzmaty i naturalne talenty

To co możemy odziedziczyć po rodzicach np. talent muzyczny wynikający z natury. Natomiast charyzmat jest przekazywany przez Boga, czyli wynika z łaski. Według św. Pawła człowiek posiada dwa środki, by stawić czoło swoim problemom: naturę i łaskę.To znaczy, że np. lekarz może rozwinąć w sobie charyzmat uzdrawiania.  Natura w przypadku lekarza oznacza naukę i wszystkie środki, które człowiek otrzymał od Boga i które rozwinął dzięki swej własnej inteligencji. Łaska oznacza wiarę i modlitwę, dzięki którym, jeśli taka jest wola Boża, dokonuje się uzdrowienie.  Wierzący lekarz, może prosić Ducha Świętego o dar uzdrawiania, czyli o to, aby Bóg wkraczał ze swoją mocą tam gdzie ludzka wiedza i umiejętności profesjonalne nie wystarczą. W Piśmie Świętym zresztą czytamy: Czcij lekarza czcią należną z powodu jego posług, albowiem i jego stworzył Pan. (…) Pan stworzył z ziemi lekarstwa, a człowiek mądry nie będzie nimi gardził. A zatem człowiek wierzący oprócz medycyny posiada również moc daną przez Chrystusa, który nakazał uczniom: „uzdrawiajcie chorych” mocą modlitwy za chorych i sakramentu namaszczenia chorych. A zatem zawsze możemy prosić Boga o uzdrowienie!

Charyzmat specjalny

W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy też, że : Duch Święty udziela niektórym specjalnego charyzmatu uzdrawiania, by ukazać moc łaski Zmartwychwstałego. Nawet najbardziej intensywne modlitwy nie przynoszą jednak uzdrowienia wszystkich chorób. I tak św. Paweł słyszy od Jezusa: „Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali”. To znaczy, że jeśli Bóg nie uzdrawia, nie możemy wnioskować, że nie mamy wiary, Bóg nas nie kocha albo że potrzeba kogoś z „mocniejszym charyzmatem”. Bóg może chcieć czegoś trudniejszego do przyjęcia. Odzyskane zdrowie nie jest przecież wieczne, a zasługa cierpliwego znoszenia choroby pozostanie na wieki. I to może być ten specjalny charyzmat. Dlatego  małe dzieci idąc do I komunii śpiewają tekst pieśni: Zbawienie przyszło przez krzyż,ogromna to tajemnica, każde cierpienie ma sens, prowadzi do pełni życia.

Droga doskonalsza od innych

Charyzmaty nie są udzielane przez Boga nikomu z powodu jego świętości. Dla charyzmatyka konieczne są trzy postawy, zwane cnotami: miłość, posłuszeństwo i pokora. Miłość pomnaża charyzmaty. Ugandyjski charyzmatyk, O . John Bashobora (69 l.)  podczas swych rekolekcji głosi: Zrozumiałem, że gdyby miłość wygasła, to apostołowie nie głosiliby już więcej Ewangelii.

Posłuszeństwo dotyczy instytucji. Święci obdarzeni wieloma charyzmatami (np. ojciec Pio, siostra Faustyna), byli bardzo posłuszni przełożonym a obecnie np. brat Elia stygmatyk, który sfotografował Jezusa. Pokora chroni przed pychą często wspomina mistyczka i stygmatyczka Myrna z Syrii.

Charyzmaty, którymi posługują się uzdrowiciele

Charyzmat proroctwa polega na przemawianiu w imieniu Boga, z przesłaniem zachęty lub napomnienia skierowanym do uczestników spotkania.

 Charyzmat języków inaczej glosolalia, pojawia się często w modlitwie. Polega on na uwielbieniu Boga. Osoba posiadająca dar języków nie rozumie wypowiadanych słów.

Charyzmat tłumaczenia języków polega na przekazaniu wiadomości, jaką Duch Święty pragnie zakomunikować. Osoba, czuje, że w jej usta wkładane są kolejno słowa, tzn. że po wypowiedzeniu pierwszego nasuwa się następne i tak dalej.

Charyzmat uzdrawiania jest to dar modlitwy o duchowe, psychiczne i fizyczne zdrowie osoby proszącej o to Boga.

Charyzmat czynienia cudów jest to dar, przez który Bóg, posługując się człowiekiem, czyni “dzieła swojej mocy”.

Charyzmat poznania  chodzi tutaj o odkrycie przed charyzmatykiem przez Ducha Świętego pewnej prawdy dotyczącej konkretnego człowieka dla jego duchowego uzdrowienia.

Spoczynek w Duchu Świętym – człowiek może poczuć się jak piórko, nogi się uginają i upada na ziemie, spoczynek w Duchu Świętym to doświadczenie mocy Bożej i uzdrowienia.

Dar łez – Wyraża dwa stany człowieka podczas modlitwy : skruchę i zachwycenie wobec Boga.

Dar radości – Osoba ta zaczyna głośno się śmiać i zostaje napełniana mocą Boga.

Dar uwalniania –uwolnienie od obecności szatana. Ze znakami uwolnienia, takimi jak: drżenie, krzyk, upadanie na ziemię podczas spotkań charyzmatycznych. Prawdziwym znakiem uwolnienia jest nowe życie z Chrystusem i nowa zdolność miłowania bliźniego.

Oliwa – Oliwa wyciekająca z stygmatów to znak namaszczenia Ducha Świętego.

Stygmaty: Stygmaty na ciele przypominają człowiekowi o zbawczym cierpieniu Chrystusa, o tym, że naprawdę umarł On na krzyżu, że został pogrzebany i że trzeciego dnia zmartwychwstał.

Objawienia Maryi- wskazują na błogosławioną pomiędzy niewiastami Najświętszą Dziewicę, wzór życia chrześcijańskiego i Matkę wszystkich wierzących, która prowadzi do swego Syna.

Fotografia Jezusa- dowód, że Jezus żyje i prawdziwie zmartwychwstał.