Autor:
Niepełnosprawne kobiety dużo rzadziej odwiedzają ginekologów, nie wykonują regularnych badań, – USG i cytologii, co powoduje większe ryzyko zachorowania na nowotwory piersi czy szyjki macicy.
Wpływ na to ma brak dostosowanych gabinetów, ale i postawa lekarzy i personelu medycznego, którzy nie zawsze wiedzą, jak postępować z pacjentką na wózku czy osobą niesłyszącą. Lekarze często odmawiają wizyty, zasłaniając się brakiem przystosowania gabinetu.
Dla kobiet niesłyszących kłopotem jest już umówienie wizyty przez telefon, brakuje bowiem możliwości załatwienia tej sprawy drogą mailową czy SMS-ową.
Niepełnosprawne ruchowo mają problem z dotarciem do placówki i i samym badaniem ginekologicznym. Zdarza się, że niektóre samorządy zapewniają bezpłatny transport takim osobom, ale zapotrzebowanie trzeba zgłosić nawet kilka dni wcześniej.
Nierzadko problemem jest brak dodatkowego personelu czy asystenta, który pomoże pacjentce rozebrać się, przygotować i wejść na fotel ginekologiczny czy zbyt skomplikowany język personelu niedostosowany do potrzeb pacjentki. Dotyczy to głównie kobiet z niepełnosprawnością intelektualną, ale spotyka to też osoby, które nie mówią lub nie słyszą. W większości placówek nie ma możliwości skorzystania na miejscu z tłumacza języka migowego.
Pacjentki muszą same sobie załatwić taką usługę i opłacić ją.
Kobiety z niepełnosprawnością planując wizytę u lekarza ginekologa powinny zadzwonić do wybranej przez siebie placówki, w której chcą odbyć taką poradę. W rozmowie z personelem danej przychodni powinny zapytać , czy przychodnia jest dostosowana do podjęcia opieki nad kobieta niepełnosprawną :brak progów, przystosowane toalety, winda czy niski blat w rejestracji.
Gabinet ginekologiczny powinien zapewnić:
* odpowiednią przestrzeń manewrową pozwalającą osobom na wózku wykonać swobodnie obrót o 180 stopni,
* dostęp do fotela powinien być możliwy z trzech stron,
* możliwość wykonania badania USG podczas jednej wizyty,
* pomieszczenie higieniczno-sanitarne, gdzie pacjentka będzie mogła się scewnikować czy opróżnić worek na mocz.
Podczas wizyty, o ile rodzaj niepełnosprawności tego wymaga oprócz lekarza powinna być położna, która pomoże pacjentce jak też z lekarzem zorganizuje miejsce do badania.
Nie zawsze można wykorzystać do tego fotel ginekologiczny.
Lekarz może zaproponować inny sposób badania, np. na leżance. Znane są różne sposoby, ważne aby były one dobrane do możliwości i komfortu kobiety. Najczęściej wybieraną pozycją jest pozycja boczno-kolankowa, gdzie kobieta leży na boku z przyciągniętymi kolanami do klatki piersiowej. Często wykorzystywana jest również pozycja rombowa. Pozycje te są istotne dla kobiet z dysfunkcjami narządu ruchu.
W przypadku innych rodzajów niepełnosprawności potrzebna będzie informacja, jak przebiegać będzie badanie. Takie przygotowania personel może dokonać wcześniej w sytuacji, gdy wie, że podczas dyżuru będzie kobieta z niepełnosprawnością.
W dwóch warszawskich szpitalach – Praskim i Soleckim działają gabinety dla niepełnosprawnych kobiet. Wizyty są umawiane indywidualnie, każda jest dostosowywana do potrzeb pacjentek. Można umówić się telefonicznie lub mailowo:
Szpital Praski: e-mail: przyjazny@szpitalpraski.pl, tel.: 22 555 12 34
Szpital Solec: e-mail: przyjazny@cmsolec.pl, tel.: 883 700 972
Po uzyskaniu zgłoszenia pracownik szpitala kontaktuje się z pacjentką ustalając zakres niezbędnej pomocy dostosowany do niepełnosprawności. Możliwa jest m.in.: pomoc przy wysiadaniu/wsiadaniu z samochodu przed szpitalem (wyjęcie wózka, pomoc w wejściu do szpitala); spotkanie w określonym miejscu szpitala i pomoc w dotarciu do odpowiedniego gabinetu; tłumacz języka migowego; dodatkowa asysta przy badaniu (pomoc przy przesiadaniu, rozbieraniu, itp.);specjalny podnośnik do przejścia z wózka na fotel ginekologiczny;
Komentarze