Od początku pontyfikatu św. Jan Paweł II zachęcał do odmawiania różańca. 29 października 1978 roku mówił do wiernych na placu św. Piotra: Różaniec to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Oto bowiem na kanwie słów pozdrowienia anielskiego przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty z życia Jezusa Chrystusa. Jak mawiał papież w dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, którzy są nam najbliżsi, tych, o których najbardziej się troszczymy. 16 października 2002 roku, św. Jan Paweł II wprowadził do różańca nowe tajemnice – światła, ale także szczegółowo wyjaśnił jak wielką wartość ma modlitwa różańcowa i krok po kroku objaśnił jak ją praktykować. Jak zatem dobrze modlić się na różańcu? Przypominamy jakich wskazówek udzielał nam św. Jan Paweł II:
- ROZPOCZĘCIE
„Początkiem różańca jest znak krzyża świętego. Potem odmawia się modlitwę Ojcze nasz, trzy razy Zdrowaś Maryjo, których intencją jest uproszenie trzech cnót Boskich: wiary, nadziei i miłości, następnie Wyznanie wiary, Wierzę w Boga.
- ZAPOWIEDŹ TAJEMNICY
Jan Paweł II zaleca wizualizację zapowiadanej tajemnicy – poprzez ukazanie ikony, która ją przedstawia, co pomoże wyobrazić określony moment z życia Jezusa.
- SŁUCHANIE SŁOWA BOŻEGO
Aby zapewnić modlitwie różańcowej podstawy biblijne Jan Paweł II po zapowiedzi tajemnicy proponuje odczytać dłuższy lub krótszy odnośny fragment z Pisma Świętego.
- MILCZENIE
Po zapowiedzi tajemnicy i przeczytaniu Słowa dobrze Papież zachęca do milczenia i kontemplacji.
- OJCZE NASZ
Po zapowiedzi tajemnicy i wysłuchaniu Słowa wznieście ducha do Boga Ojca w modlitwie Ojcze nasz.
- DZIESIĘĆ ZDROWAŚ MARYJO
“Zdrowaśki”, czyli powtarzanie “pozdrowienia anielskiego” to znak miłości Boga do człowieka i przynosi nieustanną chwałę Chrystusowi. Centrum “Zdrowaś Maryjo” to imię Jezus. W drugiej część modlitwy – powierzamy wstawiennictwu Matki Bożej nasze życie i godzinę śmierci.
- CHWAŁA OJCU
Chwała Ojcu – w modlitwie różańcowej papież zachęca, żeby je śpiewać.
- KOŃCOWY AKT STRZELISTY
Ojciec Święty zaleca by każdą tajemnicę zakończyć modlitwą o osiągnięcie owoców konkretnej tajemnicy :w intencjach papieża, potrzeby całego Kościoła.
- KORONKA
Jan Paweł II przypomina nam, że jako pomoc w liczeniu koronka przypomina niekończącą się nigdy drogę kontemplacji i doskonałości chrześcijańskiej.
- ROZŁOŻENIE W CZASIE
Modlitwę różańcową można odmawiać codziennie w całości, ale rytm dnia codziennego nie zawsze na to pozwala, dlatego wielu wiernych odmawia tylko część różańca. Po dodaniu tajemnic światła św. Jan Paweł II zaproponował następujący porządek:
– tajemnice radosne: poniedziałek i sobota
– tajemnice światła: czwartek
– tajemnice bolesne: wtorek i piątek
– tajemnice chwalebne: środa i niedziela
- ZAKOŃCZENIE
Kościół zawsze uznawał szczególną skuteczność różańca. Do dziś przez modlitwę różańcową poleca najtrudniejsze sprawy i intencje
Nabożeństwo różańcowe w Sanktuarium św. Jana Pawła II – w październiku codziennie o godz. 17.30.
Tajemnice Różańca Świętego
TAJEMNICE BOLESNE
I. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu to godzina lęku, udręki, zdrady. Panie umocnij nas w wierze.
II. Biczowanie Pana Jezusa to znak, aby widzieć oblicze Jezusa w każdym człowieku biednym i prześladowanym.
III. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa. Trzeba się opowiedzieć. I to nie tylko słowem, ale także czynem, czy kochasz Jezusa?
IV. Droga krzyżowa Pana Jezusa. Krzyż wskazuje drogę życia, wyznacza szlak nadziei.
V. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu
„Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?”. Jezu, przez Twoją mękę i śmierć, przebacz nam grzech, mocą Twojego Ducha odnów oblicze ziemi.
TAJEMNICE CHWALEBNE
I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa. „Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja” – powtarzamy, prosząc Go o odwagę i wytrwanie w pokoju.
II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Chrystus, wstępując do nieba, nie wycofuje się z ziemi ukrył się w obliczu każdego człowieka, zwłaszcza najbardziej nieszczęśliwego…
III. Zesłanie Ducha Świętego to rozniecenie światła Ewangelii aż po krańce ziemi i aż do finalnego zamknięcia historii.
IV. Wniebowzięcie Matki Bożej. Chrześcijanin uczy się odkrywać wartość własnego ciała i strzec go jako świątyni Bożej, która oczekuje zmartwychwstania.
V. Ukoronowanie Matki Bożej. Maryja wie o wszystkim, co dzieje się w naszym życiu, i wspiera nas macierzyńską miłością w życiowych doświadczeniach.
TAJEMNICE RADOSNE
I. Zwiastowanie Maryi Pannie. Maryja dodaje nam otuchy, abyśmy uwierzyli w spełnienie się obietnic Bożych.
II. Nawiedzenie św. Elżbiety to zapowiedź misji Jezusa, który przyniesie światło i radość ludziom wszystkich krajów i czasów.
III. Narodzenie Pana Jezusa. Sam Bóg, stał się człowiekiem, aby zbawić ludzi.
IV. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni. Chrystus jest światłem ludzkiego życia.Przekonuje człowieka o jego wielkiej godności.
V. Znalezienie Pana Jezusa. Zamiary Boże są często trudne do zrozumienia, wymagają zgody, wiary i pokory.
TAJEMNICE ŚWIATŁA
I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie. Ochrzczeni są wezwani do odnowienia swojej wiary w Pana i swoich obowiązków kościelnych, Kościół to Ty i ja.
II. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej, zachęca nas, byśmy byli odważni w wierze i doświadczyli w naszym życiu prawdy słów ewangelicznych: „Proście, a będzie wam dane”.
III. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
Jezus wzywa nas, byśmy zostali „współpracownikami królestwa Bożego”, starali się o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość i by stało się to naszą zasadniczą troską (por. Mt 6, 33).
IV. Przemienienie na górze Tabor. „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9, 7). W tych słowach zawiera się cały program: mamy słuchać Jezusa.
V. Ustanowienie Eucharystii. Jezus ustanowił Eucharystię, ponieważ chciał, by Jego odkupieńcza ofiara była obecna w każdej epoce i dla każdego pokolenia.
Komentarze